Wandelen, klimmen en heel veel aandacht.

En toen was het dinsdag. Er is in de tussentijd veel gebeurd. Zaterdag ben ik wezen wandelen door Yangmingshan National Park, Zondag Daan Tree park en Taipei 101 gezien, maandag had ik mijn eerste lesdag en maandagavond ben ik wezen boulderen in Xinyi boulderhal. Veel om over te vertellen dus!

Zoals ik al in mijn vorige blog verteld had, had ik vrijdag Alex ontmoet op MTC met wie ik zaterdag door natuur zou gaan wandelen. We spraken af om 09:00 voor een winkeltje in Shida Night Market. De volgende ochtend troffen we elkaar daar. Als eersten zijn we eten gaan halen bij een supermarkt.

De meest voorkomende supermarkt in Taipei heet 'Wellcome'. Met twee l'en. In heel Taipei staan waarschijnlijk honderden van deze supermarkten met een grote spelfout in de naam! Wat een helden zijn het toch. Afgezien van dat is het Engels in Taipei best wel goed. Alle borden zijn in het Engels en in het Chinees. Ook de metro's en bussen zijn tweetalig en zelfs een deel van de restaurants hebben engelstalige menu's. Zelfs in het Engels van de kleinste restaurants heb nog maar weinig fouten gezien. Af en toe is een zin raar geformuleerd, of ontbreekt er een lidwoord maar nooit zie je de hilarische fouten die je (bijvoorbeeld) www.engrish.com vindt.

Om naar Yangmingshan te gaan moet je bus 260 (èr liù líng) nemen vanaf Taipei Central Train Station. Eerst zijn we met de metro naar Centraal gegaan en vervolgens hebben we 20 minuten op de verkeerde plek gewacht. Vervolgens zaten we in een veel te volle bus. Gelukkig stond de airco aan. Eenmaal aangekomen zijn we gaan wandelen. Het was minder wild en ongerept dan ik had gedacht, maar dat is bij nader inzien ook wel goed. We zijn geen moment van betonnen of stenen wandelpaden afgegaan. Dat was maar goed ook, gezien de steilheid van sommige stukken!

Het duurde ongeveer een uur om te wandelen naar Datuan waterval (zie foto). Aangezien het het heetst van de dag was, besloten een tijdje te zitten in de koele lucht van de waterval – een soort natuurlijke airco. Na een uurtje gezeten, gepraat en gegeten te hebben gingen we verder wandelen. We hebben allerlei steile trappetjes beklommen waar je je goed vast moest houden en zeker niet omlaag moest kijken. Vaker dan niet bleken deze trappetjes nergens heen te gaan en moesten we terug lopen. Het was een leuk dagje uit, Yangmingshan is zeker voor herhaling vatbaar!

Zondag was het plan dat ik zou gaan klimmen in Long Dong park. Helaas ging dit niet door en heb ik uiteindelijk geluncht, weer met Alex. Na de lunch zijn we Daan Tree Park wezen verkennen. Daan Tree Park is het grootste park van Taipei, maar het viel me eigenlijk wel tegen. Het was inderdaad redelijk uitgestrekt maar de begroeiing was vrij open en de bomen waren allemaal vrij klein. Hierdoor kon je van overal in het park de straten van Taipei nog zien en kreeg ik niet het gevoel dat ik écht in een park rondliep, het had meer iets weg van een grote speeltuin.

Na deze lichte teleurstelling besloten we verder te lopen naar Taipei 101. We waren al helemaal naar het verre eind van Daan Tree Park gelopen, Taipei 101 kon niet heel veel verder weg zijn. Dat bleek helaas wel zo te zijn. Ruim een uur later waren we eindelijk in Xinyi district, sta-plaats van Taipei 101 (zie foto). We beloonden onze verre reis met een heerlijk ijsgerecht. Het was een soort kruising tussen schaafijs en roomijs, met daaroverheen heel veel verse mango (mango is erg veel te vinden in Taiwan) en mangosap. Wat een heerlijk gerecht, ik heb goed genoten!

Toen we waren bijgekomen hebben we nog wat rondgelopen door de winkeltjes in Taipei 101, zonder uitzondering dure, westerse winkelketens. Daarna zijn we met de metro terug naar huis gegaan. Het is opmerkelijk dat er geen enkele metrolijn is die dichtbij Taipei 101 stopt; de dichtsrbijzijnde metrohalte is een kwartier lopen. We waren blij om te zien dat men dit door heeft en druk bezig is een metrolijn te bouwen langs Taipei 101. Op een van de foto's zie je een uitzicht op wat heuvels vanaf Taipei 101, je kan ook het skelet zien van een van de ingangen naar een metrostation dat nog gebouwd wordt.

Maandag had ik mijn eerste lesdag. Ik heb nauwelijks nog chinese woorden of karakters leren schrijven omdat we beginnen met iets heel anders. Aangezien chinese karakters altijd één lettergreep vertegenwoordigen en er een eindig aantal klanken is voor deze lettergrepen, is er een speciaal fonetisch schrift (een soort alfabet) ontwikkeld voor alle chinese karakters: Bopomofo. Deze naam klinkt misschien gek, maar het valt mee als je kijkt naar het woord alfabet. Alfa en bèta zijn de eerste twee letter van het (griekse) alfabet. Be, pe, me en fe zijn de eerste vier letters van Bopomofo. Best logisch toch?

Bopomofo is dus een fonetisch "alfabet" speciaal ontwikkeld voor chinees en de klanken die daar te vinden zijn. Voor elke klank is er een apart teken, hierdoor heb je erg veel tekens. De 59 “letters” zijn verdeeld in twee categoriën: 'initials' en 'finals'. De uitspraak van elk chinees karakter is altijd op te schrijven als een lettergreep die begint met één van de 'initials' en eindigt met een 'final'. Als laatste moet er nog een toon-teken bij, om aan te geven of je een hoge, stijgende, lage of dalende toon hebt. Als je chinees gaat leren is het heel erg nuttig om bopomofo te leren omdat je dan precies weet welke klanken er zijn en hoe woorden moeten klinken. Ondanks het feit dat er zoveel tekens zijn, is het zeer zeker de moeite waard. Mijn eerste drie lessen zijn toegewijd aan bopomofo. Daarna begin ik pas écht Chinees te leren! Tot nu toe vind ik het super interessant en erg leuk!

Ik heb les van 14:20 tot 17:10. Maandag had ik om 19:30 afgesproken met een Amerikaan van de facebookgroep 'Taiwan Climbing Calendar' om te gaan boulderen in de boulderhal van Xinyi Recreation Centre, weer nabij Taipei 101. Boulderen was leuk! Het was erg fijn om mijn spieren weer eens lekker los te laten gaan en ik heb mezelf goed uitgeput. Het was wel jammer dat er geen airco was in de hal. Het was een klein halletje dat met ongeveer 30 man zeer goed gevuld was. Ik heb nog nooit zo hard gezweet, zelfs niet op zaterdag, tijdens het wandelen in de hete middagzon.

Op een gegeven moment vond ik het tijd om te gaan. Terwijl ik even zat af te koelen buiten de boulderhal raakte ik aan de praat met een aantal Taiwanezen die ook geboulderd hadden. Al snel stond er een groep van ongeveer 5 man om me heen, die me om de beurt iets vroegen of iets vertelden. Toen we afgekoeld en omgekleed waren en we naar de bushalte liepen besefte ik dat ik wel erg veel aandacht van ze kreeg; het leek wel alsof ze allemaal heel graag met mij wilden praten. Dit was mijn eerste ervaring met de verwondering die sommige aziaten hebben met westerse mensen. Ik voelde me er een beetje ongemakkelijk bij, maar genoot stiekem ook wel een beetje van de aandacht. Dit soort momenten maken mijn vakantie extra gedenkwaardig.

Vandaag heb ik uitgeslapen en nog meer les gehad. Ik ben met een huisgenoot uit eten geweest en heb weer leuke dingen gedaan, gezien en geproef. Hier in Taipei is elke dag een avontuur! De blog is weer veel te lang geworden. Ik heb ook zoveel te vertellen! Ik zal het hier maar bij laten, voor het echt uit de hand loopt! Bedankt voor alle leuke reacties, dit maakt het schrijven van de blogs extra de moeite waard. Tot de volgende blog!