Een goed begin...

Zoals bij elke vakantie begint ik met de reis ernaartoe. Ik ben 18 uur onderweg geweest, waarvan 14 uur in een vliegtuig en 4 uur wachtend op Bangkok. Mijn vlucht bestond uit twee delen: Een 11-urige vlucht van Amsterdam naar Bangkok en een 3-urige vlucht van Bangkok naar Taipei. Daartussen moest ik nog vier uur wachten op het vliegveld van Bangkok terwijl het vliegtuig lekker de tijd nam om te tanken. De 11-urige vlucht was het ergst; ik zat naast een dronken Noor die het heel leuk vond om in slecht engels rare, soms sexistische, verhalen aan me te vertellen. Binnen een uur was het hem gelukt om bier over zichzelf heen te knoeien. Binnen twee uur had hij het voor elkaar gekregen om midden in de maaltijd kwijlend in slaap te vallen. Gelukkig was hij na een uurtje of 5 wat nuchterder en kon ik hem beter te verdragen. Het vervelendste was nog wel dat ik gedurende de vlucht, die de gehele Taiwanese nacht besloeg, niet kon slapen. Na de overstap lukte het me opeens uitzonderlijk goed om van 10.00 tot 13.30 te slapen. Dit is nog maar het begin van de Jetlag!

Na deze vermoeiende reis was het 14.00 toen ik aankwam op Taipei International Airport; bijna precies even laat als mijn vertrektijd vanaf Schiphol. Baggage ophalen verliep vlekkeloos en immigrations vond het niet erg dat ik het adres van mijn verblijfplaats niet wist. Bij de douane kon ik ook gewoon doorlopen. Zodra ik door de glazen schuifdeuren Taiwanees grondgebied opliep zag ik een bordje met mijn naam erop. Mijn huisbaas, een hele sympathieke taiwanese vrouw, was me persoonlijk komen ophalen. We raakten gelijk aan de praat en ik heb in de autorit naar het huis een aantal chinese woorden geleerd. Een goed begin!

Na een korte autorit liet Kiki, dat is haar westerse naam, mij het appartement zien. Wenchi Huang is eigenaresse van de twee bovenste verdiepingen van een pandje in het centrum van Taipei. Het staat aan een rustig straatje met weinig lawaai, maar is minder dan 5 minuten lopen van de universiteit, van een metrostation en van Shida night market. Ideaal. Er is aan het einde van de straat al een 7-eleven en allerlei leuke supermarktjes en kleine restaurantjes. Qua locatie woon ik perfect. Ook is het appartement erg mooi. Ik deel de twee verdiepingen met 5 andere mensen, die ik toen nog niet ontmoet had. Op de vierde verdieping is mijn slaapkamer en een ruime woonkamer. Mijn slaapkamer heeft zelfs een eigen terrasje! Als ik de vijfde verdieping zie denk ik echter niet dat ik veel tijd zal doorbrengen op dat kleine terras. De vijfde verdieping blijkt namelijk één groot, overdekt terras te zijn rondom een badkamer en drie slaapkamers. Prachtig gewoon! Alles is mooi geschilderd en het bed is zacht!

Na de korte rondleiding van het appartement besluit ik dat ik naar de universiteit ga. Ik moet me nog registreren en wil dat zo snel mogelijk doen. Registreren gaat verrassend makkelijk. Het valt me vooral op dat ze totaal niet strikt zijn, behoorlijk soepel zelfs! Na een makkelijke registratie besluit ik me voor te stellen aan een groep mensen die in het engels staan te praten. Dit blijkt een goede zet: Al snel heb ik plannen voor het avondeten. Één van de mensen in het groepje, Alex, zegt dat ze graag veel gaat hiken en rivertracen. Ze vraagt of we morgen met haar mee gaan. Kassa! Wandelpartner in de pocket! En ook iemand die wil rivertracen!

Die avond spreken we af om 8 uur om ergens te eten in de buurt van Shida Night Market. Al gauw zitten we in een leuk restaurantje waar de koks voor je neus al het eten staan te bereiden. De koks staan achter een soort lange, doorlopende, stalen kookplaat. Aan het – voor ons – nabije eind van de kookplaat is een tafeloppervlak waar alle gasten aan zitten. Het eten wordt klaargemaakt op de plaat, in een bakje gedaan en op het randje van de plaat vóór je neergezet.

- Weet iemand toevallig of een dergelijk restaurant nog een bepaalde naam heeft? Vast wel, maar ik weet het niet! -

Eten in Taiwan is niet duur. Als ik een beetje mijn best deed, zou ik het binnen mijn budget kunnen passen om elke dag driemaal uit eten te gaan. Dat zou enorm zonde zijn, aangezien mijn appartement twee prachtige grote gaspitten heeft, iets dat je niet vaak ziet in een stad zonder gasleidingen. Ideaal om allerlei traditioneel Taiwanese gerechten op te wokken!

Ook zijn er vandaag opeens veel tekens van leven geweest op de facebookgroep voor klimmers in Taiwan. Zodanig zelfs, dat ik waarschijnlijk aanstaande zondag ga sportklimmen in de rotsen van Long Dong Climbing Area (geweldige naam) en aanstaande maandag met wat mensen boulderen in een boulderhal naast Taipei 101!

Toen ik thuiskwam van het eten bleken alle andere huisgenoten ook aanwezig te zijn in het appartement. Het blijkt dat we alle zes chinees studeren aan MTC. We blijken goed met elkaar op te kunnen schieten! Klimmen, koken, wonen, hiking, rivertracing, en gezellige huisgenoten. Ik heb het gevoel dat wat ik ook doe en waar ik ook ben ik een geweldige tijd zal hebben hier in Taipei. Deze vakantie kon niet beter beginnen! Afgezien van die dronken noor, tenminste. Maar die ben ik alweer vergeten! Oh, en ik heb airco op mijn kamer!

Het is nu middernacht en morgen ga ik om negen uur hiken met Alex. Tijd om te slapen dus. Goedenacht!