Waarom in hemelsnaam?

Ik ga naar Taiwan. In Taiwan ga ik gedurende twee maanden pogen zo veel mogelijk van de Chinese taal te leren. Ik weet niet hoeveel ik kan leren in twee maanden. Misschien kan ik straks net aan eten bestellen bij de chinees op de hoek. Misschien zal ik op mijn laatste dag op Ilha Formosa wel in staat zijn een simpel gesprek te voeren met een willekeurige Taiwanees. We zullen het zien!

Wat ik zeker weet is dat ik, ongeacht hoeveel ik leer, een geweldige tijd zal hebben! Veel mensen hebben mij gevraagd waarom ik dit in hemelsnaam zou willen doen. De vakantie is er immers om eens even niet bezig te zijn met studeren. Zodra ik iemand ervan heb overtuigd dat een talenreis hartstikke leuk kan zijn, komt het logische vervolg op de vorige vraag: “Waarom Taiwan?” En “waarom in hemelsnaam Chinees?” En natuurlijk mijn persoonlijke favoriet: “Spreken ze Chinees dan, in Taiwan?”

Op het moment van schrijven zit ik in het vliegtuig. In Taiwan is het 2 uur 's nachts. In Nederland is het 8 uur 's avonds. Mijn lichaam weet al weken niet meer hoe laat het is, maar zo bont als ik het vandaag maak, maak ik het niet snel weer. Ik heb rond 11 uur 's avonds, Taiwanese tijd, geprobeerd te slapen. Dit lukte drie kwartier lang. Nu kamp ik met een waar wakkerheidsoverschot. Dit probleem heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat ik nu lekker de tijd kan nemen om mijn eerste blog over mijn reis naar Taiwan te schrijven. Het nadeel is dat ik hier na aankomst in Taiwan waarschijnlijk spijt van zal hebben. But that's Future Stephen's problem!

Maar waar waren we gebleven? Ohja, waarom ik in hemelsnaam een taal ga leren in mijn vakantie, waarom ik dat in Taiwan ga doen en waarom die taal Chinees is geworden. Laat ik beginnen met de eerste vraag. Waarom een talenreis?

Voor mij is het niet de eerste keer dat ik op talenreis ga; in de afgelopen vier zomers ben ik al driemaal Duits wezen leren in Münster. De eerste keer dat ik het deed was ongeveer vier jaar geleden. Ik was in die tijd nog onder behandeling voor leukemie, een vorm van bloedkanker die ik heb gehad in de derde en vierde klas. In de vierde klas had ik besloten dat ik het niet trok om chemotherapie te combineren met een hele opleiding (surprise surprise). Daarom knipte ik mijn vakkenpakket doormidden; de helft van de vakken deed ik in het eerste jaar, de rest deed ik het jaar daarna. Vanwege deze constructie zou ik bovenbouw Duits gaan volgen na bijna 2 jaar geen Duits te hebben gehad. Dit tekort aan Duits moest verholpen worden. Ook zochten we een vakantiebestemming die relatief dichtbij Utrecht lag; ik moest immers nog elke donderdag naar het ziekenhuis voor een korte chemokuur.

Het antwoord was Kapito Sprachschule in Münster. Deze stad was 2 á 3 uur verwijderd van Utrecht per auto en had een zomerschool Duits die in de zomer door een paar honderd – vooral jonge – mensen bezocht werd. Ideaal! Al na een dag was ik om; ik ontmoette vele nieuwe, interessante mensen uit alle uithoeken van de wereld en had een ontzettend toffe tijd met hen. We bevonden ons allemaal in een vreemde stad en hadden als enige gemeenschappelijke factor de taal die we wilden leren. De leukste vakantie die ik in tijden had gehad! Het jaar daarna ging ik weer. Twee jaar later ging ik zelfs een derde keer! Talenreizen is zeg maar echt mijn ding! Daarom dus een talenreis!

Maar waarom nu opeens Chinees leren in Taiwan? Toen ik in 2011 voor de dere keer naar Münster was gegaan merkte ik dat ik wel toe was aan iets nieuws. Gelukkig had ik diezelfde zomer al een nieuwe talenreisbestemming gevonden. En wat voor één! Kort voor de zomervakantie had ik de Nederlandse Biologie Olympiade 2011 gewonnen en mocht daarom met 3 teamgenoten ons land vertegenwoordigen op de Internationale Biologie Olympiade in Taipei, Taiwan. Daar heb ik 10 van de bijzonderste dagen van mijn leven doorgebracht. Van de 10 dagen die ik daar was waren er maar 2 nodig voor biologische toetsingen. In de resterende 8 dagen heb ik opgetrokken met andere biologen-in-spé en allerlei stukjes Taiwan gezien. Ik kwam toen ook in aanraking met de voertaal in Taiwan: Het Mandarijn.

Ik heb altijd al geweten dat ik taal interessant vind. Tot dan toe waren alle talen die ik ooit was tegengekomen eigenlijk westerse talen: Duits, Engels, Nederlands, Spaans, Italiaans, Frans, ga zo maar door. Chinees was iets totaal anders. In plaats van letters gebruiken ze in het chinees karakters. En in plaats van dat de karakters klanken voorstellen – zoals bij ons alfabet – stellen ze abstracte begrippen of objecten voor. Totáál anders en totaal interessant! En in het gesproken chinees hebben ze naast klanken en geluiden ook tonen! Zo betekenen sommige woorden totaal verschillende dingen als je ze in een stijgende of dalende toon uitspreekt. Er zijn in het Mandarijn vier afzonderlijke tonen: Hoog, stijgend, dalend-stijgend (of gewoon laag, dat verschilt nogal – tonen zijn soms behoorlijk lastig) en dalend. Chinees is dus een bijzonder interessante taal die ook nog eens erg nuttig kan zijn om te leren, zeker als je kijkt naar de opkomst van China als economische grootmacht. Daarom Chinees!

In 8 dagen heb ik aardig wat gezien van Taipei en Taiwan, genoeg om te weten dat het een een geweldige cultuur heeft en dat Taipei een prachtige stad is. Modern maar toch oud, Veilig en hygiënisch maar toch met een edge die ik in de meeste westerse steden mis. Eigenlijk had ik nog niet veel gezien van Taiwan. Hoe goed kun je een stad nou leren kennen in 8 dagen? Ik heb alleen de meest typische toeristendingen gedaan. Ik wilde terug en dan Taipei écht leren kennen. Toevallig zocht ik net een plek om Chinees te gaan leren, liefst ergens waar ik al mensen wat mensen kende. Veel van de gidsen die ons tijden de Internationale Biologie Olympiade begeleid hadden woonden in Taipei. Wil ik er graag heen? Check! Kan ik er de taal leren die ik wil leren? Check! Ken ik er al wat mensen? Check! Taiwan it is!

Dus nu weet je waarom in hemelsnaam. Ik weet niet hoe het straks zal zijn als ik aankom in Taipei. Ik weet wel dat het een groot avontuur zal zijn, eentje die ik niet snel zal vergeten! Waarom heb ik in hemelsnaam duizend woorden gebruikt om uit te leggen waarom in hemelsnaam? Omdat ik niet kon slapen! Ik ga het nu weer even proberen. Goedennacht!